KUNST & KAKAO : THE CHOCOLATE LINE & DE " SMAK TETTE ".

Cultuur Kunstwereld komt op tegen chocoladewinkel in Paleis


ERFGOED

dinsdag 27 april 2010Auteur: Jan Van Hove Aanraden Delen Bewaar Corrigeer E-mail Print

Het Paleis aan de Meir.mh



© MH Michiel Hendryckx

ANTWERPEN - Een groep kunstenaars en conservatoren schreef een brief aan de koning om te klagen over een chocoladewinkel in het voormalige Koninklijk Paleis van Antwerpen.



Van onze redacteur



Het voormalige Koninklijk Paleis aan de Meir in Antwerpen, een fraai 18de-eeuws gebouw van de architect Jan-Pieter van Baurscheit, is na zes jaar restauratie in zijn oude glorie hersteld. Vanaf het weekend van 8 en 9 mei kan het publiek het monument opnieuw bezoeken. Op de benedenverdieping komen twee handelszaken: een brasserie en een chocolaterie. Die laatste, een winkel van The Chocolate Line, is nu al open en kent een groot succes.

Een groep kunstenaars en conservatoren is ontgoocheld omdat het gebouw, waar vroeger het Internationaal Cultureel Centrum (ICC) gevestigd was, niet langer voor hedendaagse kunst bestemd is. De groep stuurde een brief naar koning Albert II om over de gang van zaken te klagen. De brief is onder meer ondertekend door Flor Bex, de voormalige directeur van het ICC, Jan Hoet, Smak-directeur Philippe Van Cauteren en kunstenaars als Roger Raveel, Guillaume Bijl, Leo Copers en Thierry de Cordier.

De kunstenaars wijzen erop dat het paleis in 1968 door koning Boudewijn was afgestaan om er een culturele bestemming aan te geven. Door er een eethuis en een chocolaterie in onder te brengen, geeft de Vlaamse regering volgens hen blijk van 'cynische, mercantiele en bekrompen inzichten'. Bovendien gebeurde dat boven de hoofden van het kunstpubliek en van de kunstenaars.

'De geschiedenis heeft ons geleerd waakzaam te zijn wanneer kunst en cultuur in de verdrukking komen', zo besluiten de kunstenaars hun brief. Zij doen in het bijzonder een beroep op koningin Paola, die zich voor de hedendaagse kunst inzet.

Muhka



Tom Bridts, de directeur van Erfgoed Vlaanderen, wijst de kritiek van de hand. 'Voor hedendaagse kunst financiert de Vlaamse Gemeenschap in Antwerpen nu een apart museum, het Muhka, dat in de tijd van het ICC niet bestond', zegt hij. 'Het ICC gebruikte het paleis alleen maar omdat er geen andere ruimte was, niet omdat het paleis zo bijzonder geschikt was voor de presentatie van actuele kunst. Het ICC liet het historische meubilair wegnemen en schilderde alle muren wit.'

Een culturele functie is volgens Bridts geen garantie voor de goede conservatie van een monument. Toen het ICC en het Filmmuseum uit het gebouw vertrokken waren, bleek dat het zwaar gehavend was. In de kostbare wandbespanningen waren grote haken geslagen.

'Het paleis zal voortaan als monument te bezoeken zijn, met zijn mooie Empire-meubelen, decoraties en schilderijen', zegt Bridts. 'Het vertelt een stuk van onze geschiedenis. Er zullen ook tentoonstellingen komen. We zouden graag Vlaamse meubelontwerpers kansen geven. Daarover hebben we gesprekken met Design Vlaanderen.'

Maar de overheid kan niet voor alle kosten opdraaien. Daarom werd een commerciële bestemming gezocht voor de benedenverdieping. Het geld dat de verhuur van het eethuis en de chocoladewinkel opbrengt, zal door Erfgoed Vlaanderen worden gebruikt voor het onderhoud en de ontsluiting van het monument.

(Bericht uit 'De Standaard' van 27 april 2010)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ZIELIG, BEKROMPEN, KORTZICHTIG, HAUTAIN EN VOORAL DWAAS zou ik deze kinderachtige, onnozele reactie van de Vlaamse 'actuele kunst wereld' willen betitelen.
Een commercieel brasserietje en een chocolaterietje zouden volgens deze kunst excellenties niet passen in een 'cultureel kader' ?
Laat me niet lachen, wetende hoe deze zelfde excellenties commerciële brasserieën, restaurants, cafetaria's en andere geld opbrengende handeltjes laten floreren en renderen in of naast HUN hedendaagse kunsttempels.
Maar er is nog méér tegenstijdigheid: in Vlaamse hedendaagse kunst ogen kan hedendaagse kunst niet zot genoeg zijn , het moét zelfs zot zijn want anders wordt het niet als hedendaagse kunst aanzien. Zowat alles kan dienen als materiaal en inspiratiebron voor hedendaagse 'kunst installaties', van warm ogende mosselschelpjes in een koude pot en gecompliceerd geachte onderbroeken aan een simpel draadje tot kunstig ingelijste kopieën van onbegrijpelijke teksten uit een onbevattelijk kunsttijdschrift en mechanisch (boom) neukende plastic poppen of - por último - Koningin Paola kunstig gevangen in een chocoladebruin gestreepte Pyjama, je kan het zo gek niet bedenken. Waarom zo een proper en welriekend chocolaterietje dan geen 'kunst installatie' kunnen zijn? Misschien dan toch niet zot genoeg om door de alwetende en almachtige kunstkenners als 'kunst installatie' te worden erkend?
Kijk, het is simpel, als men deze 'kunstkenners' morgen  zou toelaten om het voormalig koninklijk paleis op de Antwerpse Meir met plakken vette Vlaamse boerenhesp te behangen, als men ze overmorgen het Gentse gotische stadhuis in modern plastic felle folie laat inpakken en de dag erna het Gentse SMAK met warm dampende chocolade pap laat overgieten dan zal het plots weer wél 'kunst' en 'cultuur' zijn. Als een artistiek aangelegd Gents chocolatier(tje) met een goede neus voor de excellente commerciële kwaliteiten van 'hedendaagse kunst' op het zotte maar niet gekke idee zou komen om een melkwitte praline in de vorm van een verleidelijke vrouwen tiet met zacht-pikante vulling te creëren, puntig getopt met een aantrekkelijk blauw crème-tepeltje en kunstig bespoten met de fondantbruine chocolade letters S M A K, dan zal het artistiek onderlegd Gents chocolatiertje geen enkele moeite hebben om een excellent draaiende artistieke praline winkel te vestigen en te runnen in of vlak naast het SMAK. Integendeel, de artistiek aangelegde SMAK directeur zal zonder enig aarzelen bereid en vereerd zijn om het hedendaags commercieel artistiek praline concept met veel hedendaags artistiek getoeter en geblaas te komen inzegenen, gevolgd door een hedendaags denderende door DUVEL gesponserde artistieke party. Als ons artistiek geïnspireerd Gents chocolatiertje ook nog enige feeling zou hebben voor regionale marketing, dan zal hij zijn artistieke praline creatie bovendien enorm succesvol aan de man weten te brengen als uniek Gents streekprodukt onder de welluidende naam "SMAK TETTE".
De door mij bedachte en virtueel geconstrueerde Gentse Artistieke Praline (GAP) ofte "SMAK TETTE" zou daarenboven ook de enorm populaire club kleuren van de enorm succesvolle en enorm consumptie gevoelige Gentse Gantoise Gemeenschap (G.G.G.), de onoverwinnelijke BUFFALO'S, moeten symboliseren.

Edoch, beste lezer van artistiek mercantiele fictie, een klein commercieel chocolaterietje dat de bezoekers van een architecturaal groots en waardevol monument ook de gelegenheid biedt om tussendoor even te genieten van een brokje  uitstekende Belgische chocolade of een pralinetje, neen dat kan volgens de Vlaamse kunst excellenties niet door de Vlaamse culturele beugel, dat noemen ze schandalig en strijdig met het Vlaams kunst bewustzijn. In al hun Vlaamse wanhopigheid roepen ze daarom Hare Majesteite de Kunstige Koningin Paola, artistiek gedekt door een buitenechtelijke dochter-kunstenares, ter Hulpe ('hulpe' avec un 'h' aspiré flamand). Deze onnozele, zotte en dwaze reactie is vooral strijdig met de eigen denk- en handelwijzen van de Vlaamse kunst excellenties, het kenmerkt bovenal de vrijblijvendheid, de inconsistentie, de dictatoriale arrogantie en de kluchtige incompetentie waarmee de Vlaamse kunst excellenties invulling geven aan het begrip 'hedendaagse kunst'.
Hedendaagse kunst is een kwestie van context wordt wel eens beweerd, en jawel hoor, als en zolang het maar die context is die de kunst excellenties zien en bepalen, de context die ZIJ kiezen en verkiezen en als geldig willen beschouwen en erkennen. Kunst als dictaat, als emanatie van één welbepaald 'gezag', als virtuele 'creatie' van een welbepaalde elite, voor en in het  voordeel een andere welbepaalde mercantiele elite.
Geef mij maar een simpel fondant pralinetje, dat is lekker en gezond en bovendien bevordert het de seksuele potenties, zegt men, hoewel ik daar zelf nog niet afdoende van overtuigd ben. Misschien komt het nog...met de komst van de smakelijke "SMAK TETTE".... Quién sabe?

FOTOGRAFIE : HEDENDAAGSE LANDSCHAPPEN

HEDENDAAGS LANDSCHAP B5GE3

FOTOGRAFIE : HEDENDAAGSE LANDSCHAPPEN

HEDENDAAGS LANDSCHAP B4GF1

FOTOGRAFIE : HEDENDAAGSE LANDSCHAPPEN

HEDENDAAGS LANDSCHAP B3GE2

FOTOGRAFIE : HEDENDAAGSE LANDSCHAPPEN

HEDENDAAGS LANDSCHAP  B2SLH1

DE LIMIETEN DER WAANZIN EN DE RAUWE REALITEIT VAN DE GRUWEL ALS VOER VOOR DE FANTASIE IN BEPAALDE VORMEN VAN HEDENDAAGSE 'KUNST'

Haal even diep adem en lees hierna (uit De Standaard van 3 april 2010, Paaszaterdag):


BRUSSEL - De Zweedse kunstenares Angelina Elander (41) heeft wel een bizarre fascinatie voor Kim De Gelder (21).





‘Hoe kan zoiets schattigs zoiets gruwelijks doen, en toch zo schattig blijven?' Op haar weblog schreeuwt de Zweedse kunstenares Angelina Elander (41) haar fascinatie voor de jonge Vlaamse seriedoder van de daken. Ze bewondert de moorden, moedigt hem aan om vol te houden in zijn cel, en zegt herhaaldelijk dat ze van hem houdt.



Toen het parket van Dendermonde vorig jaar een reconstructie van het drama hield, schreef ze op haar weblog: ‘Ik zou er zo graag bij zijn.' Ze startte een petitie waarin ze zijn vrijlating eiste. Elk artikel dat in de Vlaamse pers over De Gelder verschijnt, vertaalt ze op haar website. ‘Ik zie voor me hoe je die kinderen neersteekt, opnieuw en opnieuw. Het bloed stroomt in alle richtingen, de mensen lopen in alle richtingen van je weg.'



De obsessie van de kunstenares uit Lulea nam in de maanden na de moorden enorme proporties aan. Ze zocht uit in welke gevangenis De Gelder opgesloten werd, en ze probeerde hem in maart 2009 in de Brugse gevangenis verschillende keren op te bellen. Toen dat niet lukte, schreef ze hem liefdesbrieven. Ze zocht via websites zoals Facebook contact met de cipiers om meer over De Gelder te weten te komen.



Als ze merkt dat de Brugse gevangenis een bibliothecaris zoekt, is ze laaiend enthousiast: ‘Ik moet die job hebben!'



Het bizarre gedrag trok na enkele maanden ook de aandacht van het Dendermondse gerecht. Ze ontdekten de weblog, en lazen dat de vrouw in enkele passages suggereerde dat zij aanleiding had gegeven tot de moorden. ‘Ik wil niet nog meer schade aanrichten. Ik had nooit een moord mogen wensen voor mijn verjaardag', schrijft ze op 4 februari 2009. ‘Sorry, dat was stom van me. Ik heb me laten meeslepen. Maar gedane zaken nemen geen keer.' Drie dagen later schreef ze: ‘Heb je dat echt gedaan voor mij? Dat had je niet moeten doen.'



De Gelder pleegde zijn eerste moord op Elza Van Raemdonck op 16 januari, de verjaardag van Elander. De vrouw suggereerde bovendien dat ze De Gelder ontmoet had. ‘Hebben we elkaar echt ontmoet, of heb ik dat mezelf wijsgemaakt? Was jij die donkere, kleine man die naast me stond op het concert?'



Het gerecht van Dendermonde vroeg zijn Zweedse collega's om bijstand. ‘Onze Zweedse collega's hebben haar ondervraagd', zegt procureur Christian Du Four. ‘We hebben die piste ondertussen geklasseerd.' Het gerecht ontkent formeel dat de vrouw contact heeft gehad met De Gelder voor hij zijn moorden pleegde. Ze is in geen geval de opdrachtgeefster, en ze heeft niet aangezet tot de moorden.



In haar Zweedse thuisstad Lulea geniet Elander de reputatie een wat excentrieke kunstenares te zijn. ‘Controversieel, maar niet gek', zegt een journaliste die haar meerdere malen interviewde. ‘Ik schrik niet, dat ze zoiets zou doen. Niet omdat ze haar verstand kwijt is: ze wil gewoon speciaal zijn.'



Angelina Elander maakt muziek en schilderijen, en ze heeft een bedrijfje dat t-shirts produceert. Ze woont samen met de 39-jarige cartoonist H., en ze is moeder van de 20-jarige A. H. wil liever niet reageren.



Ook haar vader valt uit de lucht: ‘Ik wist dat ze brieven stuurde naar België, maar ik wist niet naar wie. Kim De Gelder? Die ken ik niet.'



In een aantal reacties aan deze krant ontkende Elander dat de berichten op haar blog ernstig bedoeld waren. ‘Ze waren louter bedoeld als poëzie', zegt ze. ‘Het was niet de bedoeling dat mijn gezicht in alle kranten zou staan. Mijn goede naam is besmeurd.'


DAT GAAT HIER DUIDELIJK EEN STREEP VERDER DAN DE VERREGAANDE ONNOZELHEID EN DE LICHTZINNIGHEID IN BEPAALDE UITINGEN VAN HEDENDAAGSE 'KUNST', DIT IS TEN GRONDE IMMOREEL EN DECADENT, OM VAN TE KOTSEN...IK WORD ER ECHT MOTTIG VAN. U OOK...?