
1. hoe maak jij toch die foto's ze zijn echt mooi.
2. Wat een prachtig schilderstuk.
3. Tja, hoe ik dat doe? Om te beginnen alles vergeten wat een fotograaf doet. Dit was eigenlijk een totaal mislukte foto, maar ik zag dat er een 'beweging' in zat en ben daarmee aan het werk gegaan.
Ik had er graag de volgende commentaar willen aan toevoegen:
Tja, wat is dat dan, een "mislukte foto", wat is een "foto" dan eigenlijk nog en wat te denken van een "fotograaf die, om te beginnen, alles vergeet wat een fotograaf doet" ?
Als het op zich al voldoende is dat er in een (mislukt) fotografisch beeld "een beweging" zit om er, onder toevoeging van bijkomende digitaal gegenereerde pixels én een "cool" ronkende Engelstalige titel, als fotografisch werkstuk ( "a Piece of Art") mee uit te pakken, waarheen beweegt zich dan het medium fotografie?
Zou het iets met de digitale natuur van de digitale foto ("the digital pixel nature of the digital picture", voor de fanatieke anglofielen) te maken kunnen hebben of (ook) met de aan blinde verafgoding grenzende adoratie voor "photography as a Fine Art?
Een "purple rhapsody, een purperen rapsodie", dit kan vanuit de betekenis der woorden niets anders zijn dan een geheel van een niet samenhangende mengelmoes ("a pixilated mix") van aan elkaar gelaste brokstukken ("pieces") , in dit geval van (purperen/purple) pixels.
Een foto als een poëtische, willekeurige assemblage van kleurige pixels? De als "conceptual art" gerecycleerde brokstukken van de dodelijke "clash" van een medium met de techniek, de tijd en de tijdsgeest ("Zeitgeist", voor de nog fanatiekere germanomanen)? De "big bang of photography"?
GOD, SAVE OUR QUEEN, GOD BLESS PHOTOGRAPHY!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten