WELKOM / BIENVENIDO


MAG IK ME VOORSTELLEN MET EEN LIEDJE?

¿PERMITE QUE ME PRESENTE CON UNA CANCIÓN?


MI CANCIÓN MUY PREFERIDA:

CUCURRUCUCÚ PALOMA



CUCURRUCUCÚ PALOMA, NO LLORES

(LIEF DUIFJE MIJN, WAAROM AL DIE TRAANTJES DIJN?)

Dicen que por las noches
no más se le iba en puro llorar;
dicen que no comía,
no más se le iba en puro tomar.
Juran que el mismo cielo
se estremecía al oír su llanto,
cómo sufrió por ella,
y hasta en su muerte la fue llamando:
Ay, ay, ay, ay, ay cantaba,
ay, ay, ay, ay, ay gemía,
Ay, ay, ay, ay, ay cantaba,
de pasión mortal moría.
Que una paloma triste
muy de mañana le va a cantar
a la casita sola con sus puertitas de par en par;
juran que esa paloma
no es otra cosa más que su alma,
que todavía espera a que regrese
la desdichada.
Cucurrucucú paloma,
cucurrucucú no llores.
Las piedras jamás, paloma,
¿qué van a saber de amores?
Cucurrucucú, cucurrucucú, cucurrucucú,
cucurrucucú, cucurrucucú,
paloma, ya no le llore
EIGEN VERTALING EN NADERE INFO OVER DIT LIEDJE:
HIER


13 februari 2008

GESPREK MET H. CARTIER-BRESSON

http://www.charlierose.com/shows/2000/07/06/2/a-con

Visie en filosofie van Magnumfotograaf H. Cartier-Bresson mbt (zijn) fotografie, teken- en schilderkunst voorafgegaan door een kort inleidend gesprek met fotograaf Richard Avedon (Engelstalig)

Noot:opmerkelijk hoe de interviewer HC Bresson en zijn fotografie in een artistiek hokje wil duwen maar daar hoegenaamd niet in slaagt. Bij momenten kun je aan HC Bresson gewoon zien hoe dwaas aanstellerig, vervelend en dom hij dit vond en hoe bij hem meermaals de gedachte opwelde om die interviewer gewoon een niet-artistieke trap onder zijn artistieke kont te geven. Gelukkig was HC Bresson een humaan wezen, een tedere anarchist, zoals hij zichzelf omschreef, maar die door de artistiek geobsedeerde interviewer duidelijk niet werd begrepen, of hoe men door de fixatie op Kunst al ziende blind en zelfs inhumaan kan worden.
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)