Als ze enerzijds wat meer zouden lezen en anderzijds véél minder fotograferen, zouden ze allicht tot het inzicht kunnen komen dat ze mettertijd ook anders, minder én vooral beter zouden kunnen fotograferen.
Het is bijna niet te geloven, maar onlangs las ik op een blog van één van de zelfbenoemde rijzende sterren en zonnen onder de jonge Vlaamse (professionele) fotografen dat hij voor een simpel opdrachtje over de 'sfeer' in het Centraal Station van Groot-Antwerpen, zijn vermoedelijk veel te groot en te zwaar merk apparaat méér dan 1600 keren digitaal had afge(d)rukt. Dit is 1600 fotokes 'geschoten' (= mitraillé à balles de gros calibre) en voor alle zekerheid vermoedelijk ook nog eens in minstens 2 verschillende digitale formaten opgeslagen, dit alles binnen een tijdspanne van luttele uren fotogeniek zweven, zoekerig zwerven en dolen binnen de adembenemende ruimten van deze majestueuze stasie, terwijl hij misschien maximum 10 sfeerbeeldjes diende aan te leveren waarvan er dan maximum 3 á 4 effectief zullen worden gebezigd voor het door de opdrachtgever gestelde doel.
En dit is dan nog klein bier, vergeleken met een eerdere super multi klik prestatie waarbij dezelfde fotograaf - naar eigen fier zeggen - op één van zijn snelle passages door streepjes China (het land van de tekens, de dromen en de syndromen) méér dan 5000 digitale kicks op 1 dag (minder dan 12 uren) had geslagen en opgeslagen. Dit doet me denken aan de historische Europese boterbergen en melkplassen, een vorm van nutteloze DUMPING van nutteloze overproductie waardoor men kunstmatig een DEVALUATIE van de boter- en melkprijs meende te kunnen vermijden.
De wereldwijd steeds meer aanzwellende foto bergen en foto oceanen zullen echter de devaluatie van het medium en van zijn producten niet kunnen tegenhouden.
Dezelfde 'super multi klik' fotograaf hoorde ik eveneens onlangs, ergens ongegeneerd prat uitkraaien dat een deel van zijn jong maar in kwantiteit zeer uitgebreid fotografisch Vlaams "oeuvre" in al zijn print gebonden groot- en grootsheid in het prestigieus Vlaams Huis in Osaka - Japan (het land van de rijzende zonnen, de spleet ogen en de gespleten geesten) wordt tentoon gespreid en dat gelijktijdig een ander deel ervan in Super High Definition Quality in continu circuit dusdanig 'kwaliteitsvol' wordt geprojecteerd dat - ik citeer zijn woorden - "de beelden van het scherm spatten".
Men begrijpe mij niet verkeerd: het is dus echt niet omdat ik deze fotograaf zijn - weliswaar toch enigszins vroegtijdig uit het ei gekropen - individueel 'moment de gloire' niet gun, integendeel zelfs, maar als deze benadering van en opvatting over het medium 'fotografie' de emanatie moet zijn van de kwaliteit van de top van de jonge garde Vlaamse fotografen van de 'nieuwe' Vlaamse fotografie, dan heb ik daar zo mijn welgemeende maar uiterst kritische bedenkingen en reserves bij.
Het heeft natuurlijk ook een stuk te maken met het commercieel en steeds commerciëler wordend promotioneel markt karakter van het Vlaams 'cultuur' beleid - desnoods hangt men in Osaka ook wel 1600 Vlaamse blanke bloemkolen of 5000 Vlaamse witte witloofpijpjes aan de witte Japanse muren - maar vooral ook met de 'ondefinieerbaarheid' en het vrijblijvend ludiek maar commercieel winstbeogend karakter van de hedendaagse kunstfabriek(en), met de kunstmatig geforceerde maar fundamenteel tegensprakelijke 'verkunsting' van het medium fotografie in het bijzonder, evenals met de nefaste rol die (foto)musea en andere kunst instanties spelen in een snel voortschrijdend proces van vervlakking, devaluatie en verstikking van het wezen en de maatschappelijke functies van het medium fotografie.
Via onderstaande link komt U terecht op een interessante weblog met een schat aan boeken recensies over zeer diverse onderwerpen, o.a. ook over kunst en fotografie. Deze link brengt U bij een interessante bespreking van een zeer interessant boek van de Nederlander Hans den Hartog Jager waarin hij als kunstrecensent bij NRC handelsblad bepaalde opiniestukken over kunst (en fotografie) heeft gebundeld.
Vooral zijn onbevangen én gefundeerde bevindingen en meningen over hedendaagse kunst, kunstmusea én fotografie vind ik zeer lezenswaard, in het bijzonder ook de volgende passage over de rol en het beleid van FOTOMUSEA, standpunten waarmee ik het volledig eens kan zijn en waaraan ik links en rechts op mijn blog zelf al eerder onbevangen lucht heb gegeven :
( de eerste zin , waarvan delen door mij in rood zijn gemerkt, is een bemerking van "Achille van den Branden", de rest van onderstaande tekst is van Hans den Hartog Jager)
"De fotomusea, die gretig inspelen op de populariteit van fotografie en niet snel geneigd zijn de nodige demarcatielijnen aan te brengen, zijn volgens hem medeverantwoordelijk voor de devaluatie van het medium.
In schilder-, beeldhouw- en installatiekunst wordt nauwkeurig en subtiel onderscheid gemaakt tussen tijdvakken, stromingen en bedoelingen. In de fotografie worden alle genres gemakzuchtig op een hoop gegooid, hoewel ze toch zijn ontstaan uit heel verschillende intenties. Je hebt bijvoorbeeld de journalistieke fotografie, waarbij men ten behoeve van kranten, weekbladen en websites het leven van alledag zo adequaat mogelijk wil betrappen. In de documentaire fotografie doen ze ongeveer hetzelfde, maar kiezen ze ervoor meer tijd te nemen, en afstand. Reclamefotografen daarentegen proberen een wereld om een product heen te creëren en de toeschouwer vervolgens die wereld binnen te lokken. En kunstfotografen willen, vaak door middel van enscenering of manipulatie, de toeschouwer laten nadenken over de ‘zichtbare wereld’ waarin hij leeft. Het zijn allemaal verschillende genres, met andere methoden en bedoelingen, maar in de fotomusea worden ze al te gemakkelijk zonder inhoudelijke distinctie getoond. En dat niet alleen: ook kwalitatief onderscheid is ver te zoeken. Rijp en rot, vernieuwend en modieus: de fotomusea tonen alles, als het er maar een beetje prettig uitziet. Dat leidt tot een opmerkelijke vervlakking: fotomusea worden in toenemende mate bastions van semi-modieuze foto’s waarvan de conservatoren denken dat het publiek er behoefte aan heeft."
LEES VERDER EN MÉÉR VIA DEZE LINK : Achille van den Branden: Haai op sterk water - Hans den Hartog Jager
Geen opmerkingen:
Een reactie posten