WELKOM / BIENVENIDO


MAG IK ME VOORSTELLEN MET EEN LIEDJE?

¿PERMITE QUE ME PRESENTE CON UNA CANCIÓN?


MI CANCIÓN MUY PREFERIDA:

CUCURRUCUCÚ PALOMA



CUCURRUCUCÚ PALOMA, NO LLORES

(LIEF DUIFJE MIJN, WAAROM AL DIE TRAANTJES DIJN?)

Dicen que por las noches
no más se le iba en puro llorar;
dicen que no comía,
no más se le iba en puro tomar.
Juran que el mismo cielo
se estremecía al oír su llanto,
cómo sufrió por ella,
y hasta en su muerte la fue llamando:
Ay, ay, ay, ay, ay cantaba,
ay, ay, ay, ay, ay gemía,
Ay, ay, ay, ay, ay cantaba,
de pasión mortal moría.
Que una paloma triste
muy de mañana le va a cantar
a la casita sola con sus puertitas de par en par;
juran que esa paloma
no es otra cosa más que su alma,
que todavía espera a que regrese
la desdichada.
Cucurrucucú paloma,
cucurrucucú no llores.
Las piedras jamás, paloma,
¿qué van a saber de amores?
Cucurrucucú, cucurrucucú, cucurrucucú,
cucurrucucú, cucurrucucú,
paloma, ya no le llore
EIGEN VERTALING EN NADERE INFO OVER DIT LIEDJE:


30 juli 2009

FOTOGRAFIE : INTERLUDIUM : LA PRINCESSE VA PISSER




GENTSE FEESTEN 2009 : BAL 1900 / LA PRINCESSE VA PISSER



Tijdens mijn (veelal nachtelijke) zwerftochten doorheen en in de Gentse feesten, kwam ik heel wat interessant volk tegen, veelal 'kunstenaars' of toch mensen met een artistieke ziel met wie ik soms heel boeiende 'gesprekken' had. Sommigen dronken (veel) en stonken (een beetje). De meest interessante dronken en stonken het meest. Dure parfums daarentegen, wezen en wijzen meestal op een evenredig goedkoop verstand.

Deze zwerftochten brachten mij ook enige nieuwe inzichten mbt zin en onzin in de 'kunsten' en in de 'fotografie'. Zo is het onder meer zinvoller, denk ik, om als fotograaf het 'schone' in het 'lelijke' te kunnen zien en fotografisch uit te beelden in plaats van zich blind te staren op het 'schone' om dit dan fotografisch te transformeren in iets verschrikkelijk 'lelijk'. Maw 'goede' foto's hebben mijns inziens van nature (op het moment van de opname) meestal iets van doen met 'lelijkheid', met een soort 'tegendraadsheid', tegen alle gemeenzame goede smaak en deftige zeden in, met een zekere 'vunzigheid' ook, ja zelfs met een soort onbenoemde en onnoembare 'geilheid', met onbestemde menselijke driften en drijfveren...

Hierdoor kan de 'fotografie' zich ook wezenlijk onderscheiden van de 'schone kunsten', kan ze een eigen (artistiek) bestaansrecht en maatschappelijk doel claimen.

In bovenstaande foto zit, denk ik, ook iets van de 'schoonheid' in het 'lelijke' en ja, als U goed kijkt (klik desgevallend op de foto, voor een groter beeld), ook iets maagdelijk 'vunzig', iets dat neigt naar een onnoembare vorm van 'geilheid'...

De Gentse Magnum fotograaf, Carl De Keyzer, die momenteel aan het experimenteren is met 'HDR' fotografie beweegt evenwel in de tegengestelde richting: hij focust op het 'schone' om fotografisch uiteindelijk iets verschrikkelijk 'lelijks' te produceren. 'MOMENTS BEFORE THE FLOOD', noemt hij zijn HDR project, een titel die op zich al onheilspellend klinkt. [bemerking: door op de gepresenteerde foto's te klikken kan men met het 'loepje' op delen van de foto's inzoomen waarbij de onwezenlijk onmenselijke HDR scherpte van de foto's meedogenloos in het oog springt en men zich door optisch bedrog ook in een soort 3D 'landschap' kan wanen] Dit (project) zou wel eens serieus mis kunnen gaan en dit loopt mijns inziens ook slecht af, althans indien hij zich 'fotograaf' wil blijven noemen. Veel grote en succesvolle fotografen waren of zijn mislukte 'schilders', dat wel, maar dat betekent nog niet of juist helemaal niet dat men als fotograaf fotografisch moet gaan proberen 'schilderen', ook al zouden de super hoge resolutie (HDR) prints materieel schilderkunstige 'tableaus' kunnen 'benaderen'. Juist daarom, zou ik zeggen, blijft men daar als fotograaf beter ver vandaan. Fotografisch 'schilderen' en schilderkunstig 'fotograferen', dat is en blijft klinkklare onzin! Dat geldt des te meer voor een Magnum fotograaf, de naam 'fotograaf ' en de naam 'Magnum' waardig toch...

Hoewel er een hemelsbreed verschil is tussen de 'schone lelijkheid' van bovenstaande foto en de 'lelijke schoonheid' van de HDR foto's van Carl De Keyzer, wil het (artistiek) toeval dat er - alle redelijke schaal verhoudingen en gradaties in potentiële risico's in acht genomen - zich toch enige wonderbaarlijke gelijkenis openbaart tussen onderwerp en titel van de foto "LA PRINCESSE VA PISSER" enerzijds en onderwerp en titel van het fotoproject "MOMENTS BEFORE THE FLOOD" anderzijds.

Desalniettemin blijft mijn conclusie: leve en lang leve het 'lelijke', de 'vunzigheid' en de 'geilheid', liefdevol verenigd en innig verstrengeld in het vurig kloppend hart van de simpele maar waarachtig levende 'fotografie' !


Geen opmerkingen: