BURGER VRETERS ALLER LANDEN, VERENIGT U !De voorbije Gentse Feesten gaven me, meer dan vorige jaren, een tegenstrijdig gevoelen van aantrekken en afstoten tegelijk. Dit jaar was de sfeer duidelijk 'vettiger', met het onmiskenbaar parfum en aroma van 'bayerische Luft', een bedwelmend zware shag van 'Bratwurst, Bier, Schnaps und Weiber'.
Het deed me - een beetje weemoedig - terugdenken aan en mijmeren over mijn prille, frivole jeugdjaren als vroegrijp knaapje in een fris kort broekje in de delirante setting van de reeds lang ter ziele gegane 'Wiezer Oktober Feste' uit de gouden jaren zestig die niettegenstaande het nog groter vettigheidsgehalte, véél vrolijker en olijker waren, eerlijker ook, met grote blaas kapellen en nog grotere potten bier, met dikbuikige mannen in erotisch stoere 'Lederhosen' en zwierige pluimen 'auf dem Hut', met wulps jodelende gul in het vlees gevormde deernen in uitnodigend wijd geplooide rokken.
Ook de op de Gentse Feesten alom aanwezige 'Hamburger', zij het in meer moderne en multiculturele varianten, en de over de hele feesten zone uitgestalde bordjes die u, zat of niet zat, leidden naar de uniforme stallen van 'Pizza Hut', droegen bij aan die - in mijn geest aanwezige - barokke 'beyerische Stimmung'.
Zoals reeds gezegd, was het vroeger ook wel aan de vettige kant, maar het was een ander soort vet, beter, smakelijker, eerlijker en minder 'opgeblazen'. Toen waren er nog échte frietkoten met échte mayonaise en vers gekookte eieren, stalletjes met verse 'caracolen' ter plaatse gekookt in pittig pepersap in een kom met daarin - gezien door mijn vroegrijpe kinder oogjes - een reus van een Vlaamse Selder en daarachter een wonderwel daarbij passende reuzerondgeschapen 'caracolen madam', kraampjes met gebakken vis en gedroogde wijting en dit alles - op de koop toe - geprijsd in oude, eerlijk ronde Belgische frankskes. Those were the days, my friend...
Weg nu dit alles, vergangen und verschwunden, zoals ook mijn jeugd met de kinder oogjes en de Vlaamse Selder, zelfs het oude, sierlijke 'deutsche Schrift' (het Gotisch schrift) met zijn Magistraal Kunstig Gestructureerde Krullen is niet meer.
Pizza, Pitta, Pitié... Kvraagetaan!
Und dabei, liebe Freunde, speziell für Sie : DU
en, voor de ware lief - hebbers, nog 1 keer, in ongewoon romantische fotografica stijl, mit Unterschriften in der niederländischen Sprache : DU, DU bist alles was ich habe auf der Welt...
En dit is ook Peter Maffay, vele jaren later en véél wijzer geworden, heeft hij het niet meer over 'du' maar over DER WEG ZU MIR
Om wat evenwicht te houden [zoals eerder aangekondigd, tussen het feestgedruis door, af en toe een 'mentaal' schokje, zij het in dit geval ver van de Gentse Feesten, alhoewel, alhoewel...?? Wie zei ook weer dat fotografie een kwestie van kunnen "zien" is? Misschien is het wel meer een kwestie van willen zien en durven zien en ook doen?], wil ik hier even een kleine koppeling maken naar een fotograaf die het eveneens over "Liebe" heeft, maar dan vanuit een heel ander gezichtspunt en standpunt bekeken. Aan deze fotograaf zijn minstens 3 interessante aspecten:
1. het gaat uitsluitend over inhoud;
2. er is een direct verband tussen de inhoud van zijn onderwerpen en de 'inhoud' van de fotograaf persoonlijk;
3. deze fotograaf is ook filmer en regisseur, hij werkt 'multimediaal', in dienst van zijn onderwerp en niet van zichzelf en is dus bijgevolg géén "fotograaf" maar een kunstenaar, d.w.z. dat hij zijn inhoud (multimediaal) vorm geeft en niet omgekeerd!
Over het multimediaal werk van Larry Clark en vooral de achtergronden daarvan, zal ik later wellicht nog een afzonderlijk item op deze blog posten.
En om deze al vrij lange en "multimediale" topic af te sluiten, nog 1 Duits liedje uit 1973, eentje waar ik nog altijd week bij word omdat ik mijzelf vond en nog altijd weer vind in die simpele tekst en mooie, melancholische melodie, omdat ik altijd al een zwak heb gehad voor jongens/ketjes/mannen/clowns/artiesten/idealisten die met een simpele "harmonika" de hele wereld kunnen (be)toveren (Toots Tielemans is er - in de feitelijke betekenis van het woord "harmonika"- onder de vele bekenden en beroemden, één van, naast o.m ook Bob Dylan-1, Bob Dylan-2, Bob Dylan-3, John Lennon, Leonard Cohen, Jacques Brel-1, Janis Joplin, Jimmy Hendrickx....), omdat ik zelf altijd al een jongen met een "mondharmonika" wou zijn, ben geweest of nog ben : der Junge mit der Mundharmonika, da war ein Traum...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten