LE JOUR DE GLOIRE EST ARRIVÉ : EEN NEDERLANDS VARKEN AUF ENGLISCHE WEISE SERVIERT

Het is vandaag 1 Mei en ik dacht zo : op deze dag van het Feest van de Arbeid, kan ik toch niet achterwege of in gebreke blijven door niets te doen en dus plaatste ik, met een teder gevoel van zelfvoldoeninge en enig oog en oor voor de gestage vooruitgang der mensheid, dit feestelijk bericht op deze feestelijke blog.

De ene speelt op de lotto, een andere met de duiven, spleet-fotografen (zie definitie hieronder) spelen met het spleetje (van hun Apparaat) en gespleten spleet-fotografen hebben zelfs een vaste intieme verhouding met hun spleetje, maar ik speel (onder meer) met taal en talen die uitingen zijn van een typisch menselijke eigenschap, een sprekend kenmerk van de Homo Universalis. Zonder taal en talen zou een mens geen mens zijn, hoogstens een machteloos wezen, zoals een pasgeborene die enkel met de handjes en voetjes kan spartelen, onbetekenende keelgeluidjes maken, traantjes vloeien laten, pipi en kaka produceren en af en toe ook wel een beetje 'lachen', als ie door Moeder gezoogd, gekoesterd en verzorgd wordt.

Bovendien moet een volgroeid mens bezig zijn met méér dan één ding en bv. niet eenzijdig en blind gefixeerd zijn op en door 'beelden', op en door foto's en fotografie, al was het maar om te vermijden dat men zijn cultureel blikveld benauwend vernauwt tot een artistiek kijkgaatje, een spleetje, het sluiter spleetje van de camera obscura. Sommige fotografen lijken mij zo spleet geobsedeerd dat ze zelf 'spleet' lijken geworden te zijn: de spleet-fotografen. Spleet-fotografen hebben als dominant kenmerk dat ze veel 'zien' en ook graag 'gezien worden', maar O zo weinig weten.

Maar ter zake nu. Le jour de gloire est arrivé : een Nederlands varken auf englische Weise serviert. Wat zegt ie me nou, vraagt U zich allicht enigszins bezorgd af? Tijdens mijn veelvuldige, boeiende tochten door de menselijke taal en talen, ontdekte ik toevallig dat de 'grote Engelse taal' waar we als 'Neder-landers' zo vaak en graag naar opkijken en die we al te gulzig en al te slordig lukraak en dikwijls ongewenst en ongepast in onze moedertaal opzuigen en opslokken, alvast zelf één volwaardig Nederlands-Afrikaans woord integraal in zijn vaste woordenschat heeft opgenomen. Dit niet alledaags en heuglijk te noemen fenomeen luistert als volwaardig Engels 'noun' naar de lieflijke naam: "(AN) AARDVARK" [en a:d va:k] (= een aardvarken).
In "The Cambridge Advanced Learner's Dictionary " - overigens een uitstekend, praktisch en betaalbaar (+/- 35 € ) woordenboek(third edition) met bijhorende al even leerrijke en uitstekend gestructureerde CD-ROM met onder meer de inhoud van het volledige woordenboek én de uitspraak van elk woord in UK en in US versie, waar die van elkaar verschillen, voor wie de basis van het Engels beheerst en zich verder deze taal goed en correct eigen wil maken of zich als anderstalige (fotograaf/curator?) regelmatig van die taal bedient of beroepsmatig moet bedienen - wordt 'aardvark' alsvolgt omschreven: "An African mammal with a long nose and large ears which lives underground and eats insects".

Dit heuglijk te noemen taal fenomeen hebben Wij, stijve Nederlanders en stoere Vlamingen, helemaal niet te danken aan onze internationale reputatie als vermaarde, uitgelezen, uitgeslapen grondgeaarde 'Varkensboeren van de Lage landen', maar aan de door die 'Varkensboeren van de Lage landen' ten onrechte en dus dom veronachtzaamde en verwaand misprezen Zuid-Afrikaanse variant van onze Nederlandse taal, het Afrikaans, de (getransformeerde) moedertaal van de oorspronkelijke "Afrikaner Boere" die blijkbaar maar al te goed wisten waarom ze hun 'land' van oorsprong (Nederland-Zeeland-West-Vlaanderen) ver achter zich lieten.

Beseffen Wij, stijve Nederlanders en stoere Vlamingen, wel afdoende hoe beperkt en onbetekenend "onze moeder taal" wel is, afgemeten en afgewogen aan het geheel van de planeet en het geheel van de verschillende soorten talen waarvan de daarop levende mensheid zich in verscheidenheid van aantallen bedient? Hoe cocoonachtig knus, zelfverzekerd maar onwetend wij ons nestelen in de Poldergrond der Lage landen, in het Nederlands denkend en vermenend dat wij het Centrum en het 'Zout' der Aarde zijn, terwijl niets minder waar is?
Dat spleet- fotografen dit niet ZIEN, verwondert mij niet, maar niet-spleet-fotografen, verstandige fotografen dus, met een open blik, die zouden toch oog en oor voor taal en talen moeten hebben, vooral indien ze ook goede, zinvolle, betekenisvolle, planetair 'verstaanbare' beelden, foto's willen maken. De basis kennis (=begrijpen van de grondgedachten van geschreven teksten en gesprekken) van minstens enkele 'wereldtalen' (Engels-Spaans-Frans-Portugees-Duits-Arabisch-Russisch-Chinees-Hindi...) en de daarmee verbonden culturen, zullen hen daarbij zeker van nut kunnen zijn.

En nu komt nog eens het 'aardvark' met de lange snuit (long nose), want mijn vertelseltje is uit...

HAPPY FIRST OF MAY, aan iedereen, à tout le monde, an alle, a todos... !!