'TRACK' IN GENT : A 'CONVERSATION' WITH THE CITY. EEN GRATIS EN LEUKER ALTERNATIEF VOOR DEZE HEDENDAAGS ARTISTIEKE ONZIN.

HIER kan U al iets opsnuiven van de onnozelheden waarmee hedendaagse 'kunstenaars' zich onledig houden en waarmee ze het publiek menen te kunnen amuseren, verstrooien, afleiden van de echte problemen waarmee ze dagdagelijks geconfronteerd worden. In die zin kan hedendaagse 'kunst' in vele gevallen (vooral de zogenaamde 'installaties') gezien worden als een soort kunstmatig surrogaat voor de verloren gegane functies van religie, magie, sprookjes, rituelen en stunts allerhande... maar dan veel simpeler, banaler en slechter. Hedendaagse 'kunst' is eigenlijk in essentie niets méér of zelfs veel minder dan een 'gewoon' pretpark, een foor maar dan met uiterst simpele, kaduke en ongelooflijk slechte 'attracties' waarvan de kostprijs én de toegangsprijs in wanverhouding staan tot wat er op het vlak van amusement, verstrooiing en vertier geboden wordt. Serieuze pretparken zoals 'DISNEY LAND', 'BOBBEJAAN LAND', 'WALIBI', 'PLOPSALAND', de 'EFTELING' én de GENTSE HALFVASTEN FOOR zijn dus véél, véél beter, bieden méér plezier en waar voor hun geld, hebben een echte maatschappelijke functie en meerwaarde en bovendien zijn ze permanent ter beschikking van degenen - kindjes, kinderen, adolescenten én volwassenen - die er behoefte of nood aan hebben. Kortom, hedendaagse 'kunst' staat voor tijdelijke, slecht in elkaar getimmerde barakjes, pretparkjes, foortjes van niemendal waarvan de 'attracties' nog niet kunnen tippen aan het meest simpele koordje-trek of balletje-gooi kraampje van een echte foor. Neem nu deze als hedendaagse 'kunst' versleten stelling/platform rond de toren van het Gentse Sint-Pietersstation waarop men zal kunnen gaan staan, zitten, liggen en - weliswaar tegen een flinke betaling aan de kassa van de artistiek sponserende betere Gentse hotelhuizen - ook zal kunnen overnachten mét aangepast ochtendlijk ontbijt-op-het-platform om terug bij zijn positieven te komen na een nachtelijke orgie van koud artistiek genot. De  artistieke ingenieur van dit belachelijk foorbouwsel is een hedendaagse artistieke charlatan uit het verre Japan die zich blijkbaar heeft gespecialiseerd in ingebeelde, hallucinante, geestverruimende, transcendente 'ontmoetingen' met de meest banale dode voorwerpen uit de publieke ruimte, zoals onder meer lantaarnpalen, verkeersborden, standbeelden enz. ad infinitum. In paradisum delirationis et stultorum angeli te adducant (naar het paradijs der waanzin en de zotten begeleiden U de engelen). Geloof me of niet, maar als ik bij hoogdringendheid of 'in gezegende toestand' eens tegen een of ander Gents muurtje ga zeiken, voel ik meestal een intensere, warmere 'ontmoeting' met dit muurtje dan indien ik op dit Japans hedendaags artistiek bedacht 'TRACK' platformpje doelloos in de Gentse Verte zou gaan staan turen. Bovendien zijn er Gentse muurtjes zat, steeds beschikbaar en ontvankelijk voor dergelijke intense, warme 'ontmoetingen' en als kers op de taart ook helemaal 'gratis', hoewel uiteraard verboden. Maar dat soort verboden 'ontmoetingen' met alledaagse muurtjes, schenken die ons niet het grootste genot, een ware 'kick', en tonen ze ons niet wat een echte 'TRACK' in realiteit is? Om tot dit aardse besef te komen hebben we dus echt geen dure hedendaagse artistieke vogel nodig die helemaal uit het verre Japan komt overgevlogen om hier een ontsierend banaal takkennestje rond onze schone Gentse Sint-Pieterstoren te komen ineen knutselen !