KUNST : WAT IS DAT ? HET ANTWOORD : EEN ONOPLOSBARE VRAAG !

(uittreksel uit 'De Standaard' on line)
" Ook Bart de Baere van het Muhka zag een tweede editie wel zitten. ‘De musea hebben vorig jaar de moed gehad om holderdebolder mee in dit project te stappen. Het is een leertraject geworden. Bij deze editie ligt de klemtoon veel minder op het wedstrijdgehalte. Wat De Canvascollectie probeert is inzicht bieden in de onoplosbare vraag wat een kunstwerk is. "


Het enige inzicht dat mijns inziens in een onoplosbare vraag kan worden geboden, is het inzicht dat zulke vraag onoplosbaar is. Een veel interessanter inzicht zou evenwel het antwoord kunnen zijn op de vraag waarom die vraag onoplosbaar is ?

Immers, indien de vraag wat een kunstwerk is als onoplosbaar wordt vooropgesteld, kan er ook geen ander antwoord worden gegeven dan dat er op die vraag geen antwoord kan worden gegeven.

In dit geval kan de conclusie niets anders zijn dan dat de erkende 'kunstkenners' in theorie géén antwoord kunnen geven op de vraag wat een kunstwerk is, maar desalniettemin in de praktijk op de eerste rij staan om met een aan zichzelf toebedeeld gezag te oordelen of 'iets' een kunstwerk is of niet is, of 'het' in hun geliefkoosde kunst musea en kunst galeries mag hangen, staan, liggen.... dan wel niet.

Als de erkende 'kunstkenners' niet willen doorgaan voor charlatans, 'marchandeurs de tapis volants', zand-in-de-ogen-strooiers, dan wel voor regelrechte fraudeurs, dan zal er minstens een antwoord moeten komen op de vraag waarom de vraag wat een kunstwerk is onoplosbaar zou zijn en - in de veronderstelling dat die vraag inderdaad onoplosbaar zou zijn - op welke reële en toetsbare criteria de erkende 'kunstkenners' zich dan wel kunnen beroepen om met een geldig gezag 'iets' wel dan niet als een 'kunstwerk' te waarmerken.
Als er ook op dit laatste punt (reële en toetsbare criteria) geen antwoord zou kunnen worden gegeven, dan moet de slotconclusie onvermijdelijk luiden dat het 'kunstwerk' op zich een fictie is, iets wat enkel 'bestaat' in de individuele geesten van de erkende 'kunstkenners' en waaraan bijgevolg geen enkele algemene waarde en zeker geen enkele maatschappelijke waarde kan worden toegekend, behalve misschien de betrekkelijke waarde van een individuele 'overtuiging', een 'geloof', een 'religie', vergelijkbaar met een geloof in 'zichzelf', in 'mirakels', in 'verschijningen', in 'voodoo', in 'totem'.....

Dit zou dan mijns inziens een geldige reden kunnen zijn om elke reële (financiële) steun en erkenning van de gemeenschap voor het 'kunstwerk' als fictie - het 'kunstwerk' als een inbeelding, een spookbeeld, een hersenschim in de individuele geest van de individuele 'kunstkenner'- op te zeggen dan wel - als alternatief - ALLES  waarvan om het even wie denkt, zich inbeeldt, beweert en volhoudt dat het 'kunst' is, per definitie ook als volwaardige kunst te accepteren, te waarderen en te subsidiëren en dus ook te voorzien in X aantal nog te bouwen zeer ruime 'kunst tempels' waar al deze 'kunst' volwaardig en gelijkwaardig tot uiting en tot zijn recht kan komen, tot eer en glorie van elke individuele 'kunstenaar' met zijn in zijn individuele geest gecreëerd fictief 'kunstwerk'.

Voortgaande op bovenstaand statement van BART DE BAERE - directeur van het Antwerps museum voor hedendaagse kunst - zal de 10 koppige jury van de canvascollectie bijgevolg een gezaghebbende uitspraak over 'kunst' doen met een zeer beperkte selectie van als 'kunstwerken' erkende 'dingen' uit een plejade van duizenden ingezonden 'dingen', op basis en op grond van de door de Muhka directeur geponeerde stelling dat de vraag wat een kunstwerk is onoplosbaar is, m.a.w. dat men en dus ook de 10 koppige jury van de canvascollectie in de verste verten geen antwoord kan geven op deze cruciale (jury) vraag en bijgevolg deze jury ook niet kan weten, noch verantwoorden waarom de door haar geselecteerde 'dingen' wél  'kunstwerken' en de niet geselecteerde 'dingen' géén 'kunstwerken' zouden zijn.
Men moet het maar durven....