FOTOGRAFIE : FOTOGRAAF CÉDRIC GERBEHAYE

CÉDRIC HERBEHAYE is één van de zeldzame (Belgische) fotografen die het medium fotografie nog gebruiken en inzetten waarvoor het dient, nl. als uitstekend geschikt middel om de wereld en de mens in die wereld in diverse aspecten selectief beredeneerd en met een bepaalde visie en engagement in verhalende, leesbare beelden te vatten en als historische documenten vast te leggen en te archiveren.

Daarnaast heb ik het verheugend gevoel dat steeds méér (jonge) fotografen ook die weg willen inslaan en zich beginnen afkeren van de vrijblijvendheid en de maatschappelijk nutteloze en machteloze ludieke ego tripperij die aan de 'kunst fotografie' kleeft en die niet alleen de fotograaf zelf maar ook de maatschappij een kunstig geestesvernauwend rad voor de ogen draait. Deze 'misión imposible' van de kunst fotografie om een uiting van autonome kunst te kunnen zijn betekent evenwel niet dat het medium fotografie niet als hulpmiddel zou kunnen worden ingezet in een of andere zinvolle vorm van ware kunstschepping. Dat is echter een ander soort verhaal waarop ik later misschien eens terugkom.  Het is hoe dan ook een goed teken dat meer en meer fotografen ontwaken uit de narcistische droomwerelden van de 'kunst fotografie' en terug gaan doen wat het medium fotografie en de maatschappij van hen verlangen: beelden maken die niet het eigen (verward) ego centraal stellen maar beelden die de relaties tussen en tot de 'anderen' duidelijk en sprekend weergeven, beelden die getuigen en verhalen over het heden en tegelijk banden en verbanden leggen met het verleden én met de toekomst. Dat hoeft niet noodzakelijk in verre landen en confictgebieden te gebeuren , het kan gerust ook hier ter plaatse, in onze eigen voor- en achtertuintjes, zonder zich te moeten beperken tot levenloze beelden van levenloze ruimten, verweerde tuinkabouters, lege winkelkarretjes, blinde muren, creatieve brievenbussen enzoverder enzovoort....

CÉDRIC HERBEHAYE volgde een opleiding in de journalistiek en de communicatiewetenschappen en opereert thans als internationaal bekend fotograaf-fotojournalist zonder een specifieke opleiding in de fotografie en fototechniek te hebben doorlopen. Hij werkt uitsluitend met film als beelddrager en alleen in zwart-wit, precies omdat deze fotograaf zich wil concentreren op het fotografisch beeld als maatschappelijk-historisch document waarin de inhoud, het gegeven, het verhaal, het 'wat en waarom' van een beeld centraal staan en niet de vorm, de 'kunstigheid' of het decoratief effect ervan. Geen onbetekenende beelden die onbestemde vragen oproepen maar betekenisvolle documenten die welbepaalde feiten, toestanden en contexten tonen, in vraag stellen én duiden. Het is iets waar onze fotokunstacademies die na een 4-jarige studiecyclus 'master' diploma's fotografie afleveren eens wat dieper zouden kunnen over nadenken. Men heeft alleszins geen 4 jaar nodig om een fotocamera te leren bedienen om uiteindelijk een eindwerk af te leveren bestaande uit foto's die creatieve kleuters uit de creatieve kleuterklas even goed en zelfs beter kunnen maken (zoals, onder meer, het gros van de foto's uit de Kask eindwerken 2009). Dat is tijd-, energie- en geldverspilling. Misschien brengt 2010 al een wending en zien we foto's die getuigen van visies, niet van visioenen?

De visies en het fotografisch werk van CÉDRIC HERBEHAYE kan U HIER vinden.

Vanaf 10 juni loopt er ook een thema tentoonstelling 'CONGO IN LIMBO' in de Botanique Brussel met foto's en visies over Congo, een 'derde wereld' land waarmee deze fotograaf een bijzondere band heeft opgebouwd. Fotografie met beeld waarde en maatschappelijke meerwaarde. Zoals het hoort, meen ik.