De webstek (in het Afrikaans 'webwerf ' of 'webtuiste' genoemd) van LITNET is zowel in het Afrikaans als in het Engels gesteld. Dit is vooral vanuit een zekere 'noodzaak' te verklaren, om financieel overeind te kunnen blijven en te overleven in een officieel 'meertalig' Zuid-Afrika (officieel 11 talen +3 talen met een zogezegd 'bevoorrecht statuut') dat in werkelijkheid en in de feiten wordt bestuurd en overrompeld ('overruled') door één taal, het door commerçanten, speculanten en andere blind ver- kijkende 'globalisten' wereldwijd verafgode Engels dat in het meertalige Suid-Afrika thans nauwelijks door een kleine 10 % van de bevolking als dagelijkse omgangstaal en cultuurtaal wordt gebezigd. Het inzetten van het Engels naast het Afrikaans op de webstek van LITNET zal de maatschappelijke positie en de status van het Afrikaans dus zeker niet meteen gaan verstevigen, allicht eerder het omgekeerde, denk ik. Desalniettemin is dit beter dan géén LITNET of helemaal géén Afrikaans op de webstek van LITNET. Nogmaals, dit is geen vrije keuze maar spijtig genoeg wél een overlevingsnoodzaak voor het Afrikaans, een voorwaarde om te kunnen en te mogen overleven in het door het Engels beheerste Zuid-Afrika en op het internet dat deze door commercie en consumptie belaste planeet wereldwijd overspant. Hoe dan ook biedt het naast elkaar plaatsen van het Afrikaans en het Engels op LITNET wél het 'voordeel' dat - zo dit al nodig ware - hiermee de functionele inzetbaarheid en de communicatieve en culturele potenties van het Afrikaans - gesteld tegenover het Engels - daadwerkelijk en met verve, met brio zelfs, duidelijk worden getoond en aangetoond. Dat alleen al vind ik één van de schitterende prestaties en verdiensten van LITNET, zij het dat het risico en het gevaar dat aan de alles 'overrulende' commercie hang en drang van het wereldwijd verafgode 'magische' Engels kleeft, om en op de hoek blijft loeren. Hetzelfde geldt of zou weldra kunnen gaan gelden voor de steeds meer en meer onderdrukte, verdrukte en zelfs bedreigde positie van het Nederlands - in het positioneel voordeel van het kolonialistisch en imperialistisch oprukkende commercie en consumptie Engels - in Nederland en Vlaanderen. Het feit dat het hier ook gaat om een ziekelijke vorm van eigen taal- en cultuurverdringing, om een triest-komische vorm van travestieke identiteitsmaskering, om een soort masochistische neiging tot zelfontkenning en zelfvernedering, maakt het nog véél erger, triester maar ook totaal anders dan de (koloniale) geschiedenis van de Afrikaner en het Afrikaans getuigt en uitwijst. Ik wil graag hopen dat het niet zo ver moge komen dat er in Nederland en Vlaanderen ooit de noodzaak kunne zijn aan een soort tweetalig 'Litnet' om de positie en de status van het Nederlands in de Lage Landen te vrijwaren of - erger nog - te laten overleven en al evenmin om de functionele inzetbaarheid en de communicatieve en culturele potenties van het Nederlands - gesteld naast of achter het Engels - te tonen en aan te tonen. Laten we beginnen met (taal)cultureel zelfbewust, wakker en alert te zijn, met bewust fier op en creatief in onze moedertaal - het Nederlands - te zijn en te blijven. Dat belet geenszins dat we kennis zouden maken met en zelfs grondig kennis kunnen verwerven van verschillende andere cultuurtalen op deze wereld. Integendeel, hoe beter we onze eigen cultuurtaal beheersen (en dat vergt tijd, leeftijd en een zekere intellectuele rijpheid) en in het hart dragen, hoe beter, dieper en gemakkelijker we ook een inzicht zullen verwerven in andere cultuurtalen, er ook respect voor zullen betonen en er zelfs sympathie voor kunnen koesteren. Dit vraagt en vergt een inspanning, het is niet 'easy-easy' of 'quick-quick' maar ik voel me - gesterkt en gesteund door eigen ervaring - gerechtigd om te beweren dat enkel dit inzicht en deze attitude leidt naar écht mondiaal pluralisme, naar een échte en hechte vorm van multi culturele (taal)beleving, naar het waarachtige humanisme, naar een écht en onbaatzuchtig 'globalistisch' ideaal, wars van elke neiging tot egoïsme of ego-centrisme en wars van elke hang of drang naar heerszuchtig (neo) kolonialisme of imperialisme, wars ook van elke (gemak) zucht naar smakeloze 'eenheidsworst' . Er is één noodzakelijke voorwaarde: dit kan en mag niet en nooit ten koste gaan van de eigen cultuurtaal want dit betekent niets anders dan verlies, verschraling, verarming en uiteindelijk ook (zelf)vernietiging. Als de wereld maar één taal meer zou spreken, dan ware de wereld en de mensheid - hoe materieel rijk en verwend ook - cultureel dood, morsdood. Cultuur is in verscheidenheid, zelfbewust en met respect voor elkaars 'taal' samen - zijn, samen - werken, niet 'overrulen' maar ook niet zich laten 'overrulen', niet zichzelf verloochenen. Dat is - zakelijk en materieel bekeken - misschien wel niet heel 'efficiënt' maar het is cultureel gezien - voor de hele mensheid - wél excellent. Dat houdt de wereld recht, rond én leefbaar!
EEN ZUID-AFRIKAANS TALEN TOEMAATJE : de taal die in het officieel 'meertalig' Zuid-Afrika op het geheel van de bevolking percentsgewijs (+/- 23 %) het meest gesproken en gebezigd wordt als 'moedertaal' en dagelijkse omgangstaal is de Bantoe taal ISIZULU, vooral dan in de provincie KWAZULU-NATAL. Men zou dus kunnen denken en verwachten dat deze taal een toonaangevende rol speelt in het maatschappelijk en cultureel leven van Zuid-Afrika, in het bijzonder dan in de provincie Kwazulu-Natal. In de praktijk en in de feiten blijkt echter niets minder waar te zijn. Juist, ja, ook hier is het wereldwijd verafgode ENGELS de alles beheersende, overheersende, 'overrulende' factor. Een webstek in het isiZulu op het internet? Je kan er dagen en nachten naar speuren maar je zal er geen vinden. Een webstek in het ENGELS over isiZulu en over de (tribale toeristische charmes van de) Zoeloes: massa's, hopen, bergen. De webstek van het politiek hoofd, de 'premier' van Kwazulu-Natal, dan maar. Die zal zich tenminste toch tot zijn volk richten in de taal van zijn volk, in het isiZulu, verwacht je dan? Niets, geen bal isiZulu: alles exclusief en unisono in het ENGELS. Geloof je eigen ogen HIER. De webstek van de universiteit - hét verzamelpunt van de Verlichte Geesten - van Kwazulu-Natal? Hetzelfde liedje: alles unisono in het ENGELS en slechts pro forma een paar zinnetjes in het isiZulu. Geloof je eigen ogen HIER.
En toch.... merkwaardig, aan de universiteit van Kwazulu-Natal begint men blijkbaar stilaan in te zien dat er iets niet klopt. HIER kan je - uiteraard in het Engels - lezen dat deze universiteit eraan denkt om haar (beginnende) studenten te verplichten zich op een hoger niveau te bekwamen in de isiZulu taal, teneinde de 'sociale cohesie' te bevorderen! En dit is wat je hieromtrent op de webstek zelf van de universiteit van Kwazulu-Natal kan lezen, uiteraard alleen in het ENGELS:
[All new students registering for undergraduate degrees for the first time at UKZN from next year will – unless they get exemption - be required to pass or obtain a credit for a prescribed isiZulu module before they can graduate.
This rule, approved in principle by the University’s Senate, gives tangible expression to UKZN’s language policy and plan which is intended to promote and facilitate the use of isiZulu as a language of learning, communication, instruction and administration.
It reflects UKZN’s commitment to the development of isiZulu as an academic language alongside English which at this stage remains the main language of learning and instruction. That is, all degree programmes continue to be offered in the medium of English, while a selection of modules are being offered in isiZulu.
During the first phase of the implementation (up until 2018), students and staff will develop communicative competence in isiZulu and English sufficient for academic interaction. Appropriate credit-bearing and non-credit-bearing language courses will be made available by the University during this time.
Each degree programme will determine the appropriate level and type of proficiency. This is in line with the University Language Policy and Plan and our Transformation Charter which seeks to develop African languages as academic languages.
Professor Renuka Vithal
Deputy Vice-Chancellor: Teaching and Learning
Chair of the UKZN Language Board]
Dit is dus de totaal omgekeerde beweging van wat er in de Nederlandse en Vlaamse universiteiten en hogescholen gebeurt, namelijk een politiek van voortschrijdende 'verengelsing' van het hoger onderwijs. Met andere woorden, waar men in Zuid-Afrika probeert goed te maken wat slecht is, doet men er hier alles aan om slecht maken wat goed is/was. Je kan daaromtrent HIER - uiteraard in het Engels - een opiniestuk lezen van Pierre De Vos, professor-grondwetspecialist aan de universiteit van Kaapstad, die de nieuwe sociale taalpolitiek van de universiteit van Kwazulu-Natal verdedigt, zij het dat hij - naar mijn inzicht - iets te veel en te zwaar nadruk legt op het veronderstelde positieve maatschappelijke effect van veralgemeende 'meertaligheid' binnen één land met verschillende taalgemeenschappen. 'Meertaligheid' is op zich wel een positief iets maar men moet beseffen en aanvaarden dat elk individu slechts één 'moedertaal', namelijk die van de gemeenschap waarin men van kind tot volwassene is opgegroeid, kan hebben en dat alle kennis van andere talen hierop steunt en hieruit volgt. Bovendien kan men niet verwachten dat elk individu zomaar in staat is om - naast zijn of haar 'moedertaal' - nog x andere talen perfect of dan toch goed te beheersen. Het is immers voor de meesten al moeilijk genoeg om de eigen 'moedertaal' perfect of goed te beheersen, zoals de feiten en de statistieken daaromtrent in Nederland en Vlaanderen zwart op wit uitwijzen. De talen situatie in Zuid-Afrika toont vooral aan dat - wat men officieel ook moge zeggen of schrijven - een veralgemeende individuele 'meertaligheid' van alle burgers van een land een utopie is, een 'democratische' droom die nooit werkelijkheid kan worden. De 'officiële' schijn van 'meertaligheid' ophouden of - nog veel erger - een politiek voeren die van een bestaande toestand van eentaligheid gericht is op veralgemeende 'meertaligheid', zoals ten onzent aan het gebeuren is, leidt alleen maar tot méér maatschappelijke ongelijkheid, tot ongeziene taal- en cultuurverdringing, tot discriminatie en getto vorming en uiteindelijk ook tot maatschappelijke dissociatie.
[All new students registering for undergraduate degrees for the first time at UKZN from next year will – unless they get exemption - be required to pass or obtain a credit for a prescribed isiZulu module before they can graduate.
This rule, approved in principle by the University’s Senate, gives tangible expression to UKZN’s language policy and plan which is intended to promote and facilitate the use of isiZulu as a language of learning, communication, instruction and administration.
It reflects UKZN’s commitment to the development of isiZulu as an academic language alongside English which at this stage remains the main language of learning and instruction. That is, all degree programmes continue to be offered in the medium of English, while a selection of modules are being offered in isiZulu.
During the first phase of the implementation (up until 2018), students and staff will develop communicative competence in isiZulu and English sufficient for academic interaction. Appropriate credit-bearing and non-credit-bearing language courses will be made available by the University during this time.
Each degree programme will determine the appropriate level and type of proficiency. This is in line with the University Language Policy and Plan and our Transformation Charter which seeks to develop African languages as academic languages.
Professor Renuka Vithal
Deputy Vice-Chancellor: Teaching and Learning
Chair of the UKZN Language Board]
Dit is dus de totaal omgekeerde beweging van wat er in de Nederlandse en Vlaamse universiteiten en hogescholen gebeurt, namelijk een politiek van voortschrijdende 'verengelsing' van het hoger onderwijs. Met andere woorden, waar men in Zuid-Afrika probeert goed te maken wat slecht is, doet men er hier alles aan om slecht maken wat goed is/was. Je kan daaromtrent HIER - uiteraard in het Engels - een opiniestuk lezen van Pierre De Vos, professor-grondwetspecialist aan de universiteit van Kaapstad, die de nieuwe sociale taalpolitiek van de universiteit van Kwazulu-Natal verdedigt, zij het dat hij - naar mijn inzicht - iets te veel en te zwaar nadruk legt op het veronderstelde positieve maatschappelijke effect van veralgemeende 'meertaligheid' binnen één land met verschillende taalgemeenschappen. 'Meertaligheid' is op zich wel een positief iets maar men moet beseffen en aanvaarden dat elk individu slechts één 'moedertaal', namelijk die van de gemeenschap waarin men van kind tot volwassene is opgegroeid, kan hebben en dat alle kennis van andere talen hierop steunt en hieruit volgt. Bovendien kan men niet verwachten dat elk individu zomaar in staat is om - naast zijn of haar 'moedertaal' - nog x andere talen perfect of dan toch goed te beheersen. Het is immers voor de meesten al moeilijk genoeg om de eigen 'moedertaal' perfect of goed te beheersen, zoals de feiten en de statistieken daaromtrent in Nederland en Vlaanderen zwart op wit uitwijzen. De talen situatie in Zuid-Afrika toont vooral aan dat - wat men officieel ook moge zeggen of schrijven - een veralgemeende individuele 'meertaligheid' van alle burgers van een land een utopie is, een 'democratische' droom die nooit werkelijkheid kan worden. De 'officiële' schijn van 'meertaligheid' ophouden of - nog veel erger - een politiek voeren die van een bestaande toestand van eentaligheid gericht is op veralgemeende 'meertaligheid', zoals ten onzent aan het gebeuren is, leidt alleen maar tot méér maatschappelijke ongelijkheid, tot ongeziene taal- en cultuurverdringing, tot discriminatie en getto vorming en uiteindelijk ook tot maatschappelijke dissociatie.
De ene taal is natuurlijk de andere niet zoals ook de ene cultuur de andere niet is. Taal en cultuur zijn immers elkaars spiegelbeeld. Zo staat het vast dat het isiZulu niet bepaald uitblinkt in verfijnde wetenschappelijke en technische termen - inzonderheid informatica termen - en zich daar blijkbaar ook niet gemakkelijk toe leent. Dat kan in elk geval niet van het Nederlands worden gezegd, indien men tenminste een inspanning doet om de mogelijkheden ter zake van de Nederlandse taal ten volle te benutten en zich niet zoals een geketende slaaf verkijkt en vergaapt op de glanzende glitter van Meester Engels. In Zuid-Afrika is er ten minste één man - Phiwayinkosi Gift Mbuyazi - die dat goed begrepen heeft en daar voor en vooral in het isiZulu wat aan verholpen heeft. Meteen wordt hier ook het maatschappelijk belang van LITERATUUR en BOEKEN geïllustreerd.
En tot welk wijs en belangrijk besluit komt deze wijze 'zwarte' man uit Zuid-Afrika?
" In onze 'moedertaal' - het isiZulu - hebben we al zo veel Engelse woorden en woorden uit het Afrikaans opgenomen en opgezogen dat onze eigen isiZulu woorden daarin verbleken, wegdeemsteren en verzuipen, zodat uiteindelijk ook onze eigen taal en cultuur dreigt verloren te gaan en te verdwijnen. Dat mogen we niet laten gebeuren. We moeten onze taal niet opsluiten of afsluiten, we moeten ze integendeel verder ontwikkelen, uitdragen en aanbieden aan de hele wereld"
Die man kan en zal in elk geval zeer goed weten waarover hij spreekt.
Wat en hoeveel Nederland en Vlaanderen van Zuid-Afrika toch leren kan!
Zie en lees maar hierna... en voor de Nederlanders en de Vlamingen die toevallig niet ook het isiZulu in hun 'meertalige' bagage zouden hebben... het kan - uiteraard - ook in het Engels en - uiteraard - alleen in het Engels. Dat zal voor de meeste 'meertalige' Nederlanders en Vlamingen dan niet alleen voldoende zijn, het zal ook het enige in hun 'meertalige' bagage zijn.En tot welk wijs en belangrijk besluit komt deze wijze 'zwarte' man uit Zuid-Afrika?
" In onze 'moedertaal' - het isiZulu - hebben we al zo veel Engelse woorden en woorden uit het Afrikaans opgenomen en opgezogen dat onze eigen isiZulu woorden daarin verbleken, wegdeemsteren en verzuipen, zodat uiteindelijk ook onze eigen taal en cultuur dreigt verloren te gaan en te verdwijnen. Dat mogen we niet laten gebeuren. We moeten onze taal niet opsluiten of afsluiten, we moeten ze integendeel verder ontwikkelen, uitdragen en aanbieden aan de hele wereld"
Die man kan en zal in elk geval zeer goed weten waarover hij spreekt.
Wat en hoeveel Nederland en Vlaanderen van Zuid-Afrika toch leren kan!
The">http://vimeo.com/56248387">The Adventures of the Wiby Kid
from Hlumi">http://vimeo.com/hlumitlale">Hlumi Tlale on Vimeo.https://vimeo.com">Vimeo.>
Geen opmerkingen:
Een reactie posten